Η καρδιολογική εξέταση ενηλίκων & παίδων είναι πάντοτε απαραίτητη.

Η καρδιαγγειακή νόσος αποτελεί ένα από τα κυριότερα αίτια θνητότητας και νοσηρότητας παγκοσμίως. Το φάσμα της καρδιαγγειακής νόσου περιλαμβάνει την αρτηριακή υπέρταση, τη στεφανιαία νόσο, την καρδιακή ανεπάρκεια, τις βαλβιδοπάθειες τις καρδιακές αρρυθμίες τις συγγενείς καρδιοπάθειες και άλλες εκφάνσεις αυτής. Στην Ελλάδα, καταγράφονται κάθε χρόνο περισσότερα από 15.000 νέα περιστατικά στεφανιαίας νόσου, ενώ 1 στους 3 ενήλικες πάσχει από αρτηριακή υπέρταση, εκ των οποίων μόλις οι μισοί λαμβάνουν την κατάλληλη αντιϋπερτασική φαρμακευτική αγωγή. Από αυτά και μόνο τα δεδομένα, γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι η καρδιαγγειακή νόσος διεθνώς αποτελεί μείζον πρόβλημα, ενώ απορροφά μεγάλο τμήμα των συνολικών δαπανών για την υγεία.

Η συχνότητα του προληπτικού καρδιολογικού ελέγχου γίνεται πάντα εξατομικευμένα λαμβάνοντας υπόψη το ατομικό ιστορικό (την παρουσία δηλαδή διαγνωσμένης καρδιοπάθειας), το οικογενειακό ιστορικό (την παρουσία δηλαδή καρδιακής ή αγγειακής νόσου σε συγγενείς πρώτου βαθμού) καθώς και την παρουσία παραγόντων κινδύνου για καρδιοπάθεια όπως κάπνισμα, αυξημένη αρτηριακή πίεση, υψηλή χοληστερόλη, σακχαρώδης διαβήτης, παχυσαρκία, άγχος, κλπ.

Ελλείψει παραγόντων καρδιαγγειακού κινδύνου, ένα εύλογο χρονικό διάστημα καρδιολογικού επανελέγχου είναι τα 3 περίπου χρόνια, υπό την προϋπόθεση ότι εν τω μεταξύ δε θα έχουν εμφανιστεί συμπτώματα συμβατά με πιθανή υποκείμενη καρδιακή νόσο.

Επί παρουσίας όμως παραγόντων κινδύνου, τότε ο θεράπων καρδιολόγος είναι εκείνος ο οποίος θα καθορίσει εξατομικευμένα την ημερομηνία του επόμενου καρδιολογικού ελέγχου.

Αντίστοιχης, με τους ενήλικες, σημασίας είναι και ο καρδιολογικός έλεγχος στα παιδιά. Κριτικής σημασίας είναι ο εκάστοτε παιδίατρος να έχει πάρει πλήρες ατομικό και οικογενειακό ιστορικό και επί υποψίας παθολογίας στην κλινική εξέταση να παραπέμψει το παιδί για καρδιολογική εξέταση στον ειδικό. Απαραίτητος είναι ο καρδιολογικός έλεγχος και σε παιδιά με αθλητική δραστηριότητα.

Σε γενικές γραμμές, ο κίνδυνος αιφνίδιου καρδιακού συμβάματος κατά την άθληση είναι πολύ μικρός, περίπου ένας αιφνίδιος καρδιακός θάνατος ανά 100.000 αθλούμενους μαθητές και σαφώς πολύ μικρότερος από άλλα αίτια πχ. τροχαία ή άλλα θανατηφόρα ατυχήματα. Σε μεγαλύτερα παιδιά εφηβικής ηλικίας που κάνουν πρωταθλητισμό, συνιστάται να επαναλαμβάνεται η καρδιολογική εξέταση ανά 2-3 έτη.

Πλήρης καρδιολογικός έλεγχος (με κλινική εξέταση, ηλεκτροκαρδιογράφημα και υπερηχοκαρδιογράφημα καρδιάς), εφόσον έχει γίνει εφάπαξ και τα παιδιά κάνουν φυσιολογική αθλητική δραστηριότητα και όχι πρωταθλητισμό, δεν χρειάζεται να επαναληφθεί, εκτός εάν αλλάξει κάτι στην κλινική κατάσταση του παιδιού.

Τέλος, πρέπει να επισημανθεί ότι υπάρχουν κάποιες παθήσεις που δεν αναγνωρίζονται κατά την κλινική εξέταση, το ηλεκτροκαρδιογράφημα ή ακόμη και από το υπερηχοκαρδιογράφημα και η επανάληψη των εξετάσεων ετησίως δεν δύναται να τις εντοπίσει.